De dans tussen werk en leven

Het begint als een kleine disbalans. Een paar lange werkdagen of een reeks vergaderingen die je ademruimte wegnemen. Een zieke collega waardoor je net even wat extra werk moet verzetten.

Je zit vervolgens thuis aan tafel, je gedachten nog bij het werk, terwijl je kinderen je om aandacht vragen. Je merkt dat je hen die aandacht niet, of maar half, kan geven. Of je hoofd maalt over deadlines tijdens een etentje met vrienden, waardoor je niet echt aanwezig bent….

Voor je het weet, ben je verwikkeld in een constante strijd tussen werk en privé, waarbij het evenwicht soms onbereikbaar lijkt. Maar stel je eens voor dat je het ritme weer vindt, dat het een dans wordt in plaats van een worsteling.

 

Maar…hoe dan??

In plaats van te vragen wat je meer kunt doen om je werk-privébalans te verbeteren, vraag jezelf: wat kun je minder doen? Misschien minder perfectionisme, minder tijd verspillen aan dingen die je geen voldoening geven. Bekijk je to do lijst eens grondig: is alles echt wel noodzakelijk? En ben jij echt degene die dit alles moet doen?

 

Dus de vraag is: waar kun je strepen in je agenda?

Door bewust kleine veranderingen door te voeren, ontdek je misschien dat balans niet gaat over alles in evenwicht houden, maar over het maken van bewuste keuzes zodat je weer wat meer ademruimte krijgt.

Denk ook eens na over jouw belangrijkste waarden, bijvoorbeeld familie, vrijheid, of voldoening. Hoe kunnen deze waarden je helpen betere beslissingen te nemen? Hoe kun je deze dans, deze balans, opnieuw vormgeven?

 

Begin simpel met bijvoorbeeld een avondwandeling zonder telefoon of een lunchpauze die ook echt pauze is. Of doe een spel met je kinderen nadat je je werk echt hebt afgerond zodat je er ook echt kunt ‘zijn’. Balans ontstaat in de kleine dingen.